Kanayan kalbim,mihnetle yanarken,ruhum yalvarır,bahtımın yıldızına.
Bir teselli bekler gönül,açılan binbir yarasına
Yar,diye diye tükettim,ogüzelim yılları,yok pahsına.
Hala,anlamaz mı gafil gönül;
Vefa yoksa onda,niye katlanır,bunca cefasına?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta