Kimini yel, kimisini sel aldı;
Kuruyanın, dallarını el aldı.
Her ocakta kül oluyor birisi;
Bahçıvan, bahçende kaç ağaç kaldı?
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Kimini yel, kimisini sel aldı;
Kuruyanın, dallarını el aldı.
Her ocakta kül oluyor birisi;
Bahçıvan, bahçende kaç ağaç kaldı?
Böyle şeyler yazma Kadir Bey hain olursun, ihraç edilirsin. selamlar
Yüreğine sağlık hocam .
Selam
Kimini yel, kimisini sel aldı;
Kuruyanın, dallarını el aldı.
Her ocakta kül oluyor birisi;
Bahçıvan, bahçende kaç ağaç kaldı?
Tebrikler Kadir Bey biz odada DÖRT arkadaş çalışıyoruz sesli okudum çok bğendiler hepsinin adına tebrikler selam ve saygılar Necmiye SARPKAYA
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta