Bahçenin neşesi güneşsiz kalan ayçiçekleri gibi bükmüş boynunu
Karnı büyük bir poşet kedinin dalgınlığına geliyor bahçede
Rüzgar alıp götürüyor poşeti
Kedi duruyor bahçede
Bahçe de duruyor
Sesini özlemeyi öğrendiğim günden beri
Bahçe sessiz bir terminala benziyor
Gidenler yabancı
Gelenler yabancı
Yitirmişim duymayı bütün sesleri
Ya içimdeki bahçe kimin?
Sen öyle uzaklara güzel güzel bak
Ben bahçede dalgınlığına geleyim.
Sinan Öztürk
Kayıt Tarihi : 6.3.2025 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!