BAHARIN HÜZNÜ
Yas'ın katsayıları vardır,
gölgeleri daima
ceplerimizde gezer durur.
Bir ağacın dalında
denizin bakışında
Kat
Sayıları vardır
Bölünce eksilmez.
Yas'ın
Pencere
Gözyaş
Ları
Vardır.
Öbek öbek
Hüzün yağar
Kaldırımları ve ellerimi
ıslatır durur
Ben
Hep yas/ları ve hüzünleri görüyorum...
Bir bir
Azar azar
Neyle toparlanılırsa eksik bir cümle
Neyle neye
Bölerse
Benim bölünmüşlüğümü
Senin eksikliğini
ÜLKÜ BEY
diyorum
Şimdi acının katranlaşması
Perdeleşiyor
Sen
Var oluyorsun
Gözlerinde çoçuklar,
Kadınlar
Adamlar
Acısız coğrafyalar
ÜLKÜ BEY
çukurlaşmış yüzlerinde ne var?
Ne o bizi biz den ayıran
Şey
O kuytulukta ne var?
Bizi kim
Toparlayacak
Toparlamak mı?
Daha iki cümleyi bir araya getiremeyen
Bir adamım ben
Bundan böyle
Yüz(üm)
Hüzne çalar
Bir yüzüm
Güzüne
O güz ki
Sarartmaya devam edecek
Bütün sensiz mevsimlerimizi
Devam
Edecek
Geleceğini kurduğumuz zaman dilimlerini saracak
Şimdi bir yara bandı kesiyor
Yüz(süzlüğümün yanıklarını )
Kaç bardaktan çay içmişliğimiz
Kaç gül koklamışlığımız vardı.
Ülkü Bey
Diyorum ki
Yağarsa bir yağmur sen kapıda bekliyor
Olacaksın.
Bir den/iz köpürürse
O mavilik senin rengin olacak
Hani o baştan başa boyadığımız şehir varya
İşte ben orda
Çoçukluğumu
İlk gençliğimi
Saklıyorum
Ülkü Bey
BAHARİN HÜZNÜNÜ
hissedemezsin
Bir ağaç devrilmisti
Ki
.şaşırmıştık
Biz baharı sevinç bilirdik.
Ülkü Bey
Sensiz baharın hüznünü
hissedemezsin.
Ve
Ben
Susuyorum
Baharın hüznü konuşacak
Tamer Bey'in adına.
Bu şiir serçemin hüznüne dökülmüştür.
Kayıt Tarihi : 28.8.2022 14:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Daha şiirimsi ve anlaşılır yeni çalışmalarınızda buluşmak temennisiyle hayırlı çalışmalar dilerim.
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (7)