baharı hiç yaşamadım
ben doğarken dökülüyordu hazan yaprakları
ben doğarken sarmıştı toprağı küf kokuları
varoşların çamurlu arka sokakları mekanım
ayaklarım çıplak ve yamalı idi mintanım
dinmedi yıllarca karın ağrılarım
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
