Rüzgarın yönü aşktan esiyor
Yalan söylemez ki
Hiç rüzgar gülü...
Birbirimize yazılmamışız
Alın yazımızda ne çare...
Sonsuz karanlığından,
Çıktım düşlerimin...
Bir başka aydınlanıyor yüzüm
Mehtaba karşı..
Canımı acıtmıyor
Bu gece karanlığı.
Şiirlere tutunmaktı bu gece en güzeli
Başka türlü söner miydi
İçimdeki sensizlik ateşi
Yine yoktun
Ve..
Bir özlemdi umutlar
Yıllar boyu süren
Bİir umuttu insanca yaşamak
Hiç olmasada....
Neye yarardı bu gözyaşları
Haykırışlar, isyanlar
Geçsede upuzun yıllar aradan,
Bir seven vardı beni de oralardan
Deyipte gözyaşlarını tutamazsın
Sen beni asla unutamazsın.
Ne kara ne mavi ne de kahve
Ne gözün değdi gözüme
Ne de elin elime,
Suçlusun dediler,
Bilmem ne diye.
Anlayamadı kimseler
ben seni yere göğe sığdıramadım ki
bilirsin
dünyanın en değerli hazineleri bile
hiç kalırdı yanında
adın geçince
akan sular dururdu
İstanbul bir başka
Bu sabah gidişinle,
Ne bir kuş ötüyor,
Ne de güneş doğuyor içime.
Paramparça gökyüzü,
Bu sabah seninle uyandım güne
Günlerdir acıyan yüreğimin,
Sızısını bir türlü dindiremedim.
Nasılda sevmiştim seni
Bir ilah gibi..
Çölde açan bir çiçektin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!