Mutluluğu arıyordu gözlerim
Bir kasım sabahında
Kederli, bitkin ve umutsuz
Oysa hiç bitmeyen umutlarım vardı benim
Hayat ne kadar acımasız olsada
sevmek istemiyorum artık
ne ıslanmak sevda yağmurlarında,
sırılsıklam iliklerime kadar,
ne de yanmak ateşinde
sıcak bir yaz gününün
yaşadığım acılar bana yeter
Bu sana son seslenişim
Son kanat çırpışları yüreğimin
Tükenmişliğin en uç noktasında
Bendeki seni gömmek üzereyim
Gördüğüm her yüzde
Eski bir hikayesin
Benim için şimdilerde
Biraz yıpranmış ve sararmış
Tozlu raflarda.
Bir zamanlar seni okumak için
ayışığında yıkamak istiyorum
bu gece umutlarımı
bütün olumsuzluklara inat
sarıp sarmalamak
bir bebek gibi
ve
Bu sabah
Yine erken kalktım
Her zamanki gibi
Çayı koydum önce ocağa
Sonra aynanın karşısında
aşkın değişik boyutları varmış
anladım
düş değilmiş herşey
hayal de
bir tokat gibi
vurduğunda gerçekler
Hasretine dayanacak gücüm yok artık
Düşen son yaprak gibiyim daldan
Kapıldıkça kapılıyorum rüzgarın seline.
Titreyen kuş misali gönlüm
Yalnız, ürkek ve kararsız
Neden diye sormayın bana
Bugün ben kederdeyim
Bu yaşam savaşında
Bilinmez bir yerdeyim
Çok kayıplar verdi gönül
Kapattım gönlümü bahara, yaza
Kalmadı inancım ne aşka ne de sevdaya
Al senin olsun yalan aşkını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!