Öfkeye harmanlı ruhlarının hücreleri,
Birbirlerine çarpa çarpa ölüyorlar
Kendi korkularının eteklerinde.
İsrafilin, köleleri aciz kılan borusuna dikmişler
Işıksız gözlerini.
Ah bir üfleyiversede,
Değiştiremeyeceğimiz durumlar hasıl olduğunda, durumları değiştirmek isteyip de değiştiremeyebiliyoruz. Yeterince istiyor muyuz değiştirmeyi? Değişirken gelişmeyi. Aslında ne istiyoruz: Para, sağlık, merhamet, sevgi... Para, sağlık, merhamet, sevgi. Tekerrür çemberi.
Pi sayısı gibi mi isteklerimiz? Demirbaşlardan sonra kendimizi mi yineliyoruz tekrar tekrar? Tekerrür müyüm? Yinelendikçe yeniliyor muyuz? Neyim ben?
Nefes nefese mi ihtiyaç duyar? Yoksa kulak ile ten midir nefese ihtiyaç duyan? Nefes nefese... Nefes nefesteyken mi hisseder varlığını? Ya duyular...
Sormasaydınız da söylerdim ben türkümü. Ellerimde sazım, boynum eğrilmiş sıcaktan.Gene de anlatırdım cıvıl cıvıl bir seviçle aşkımı dağlara. Sonumun ne olacağını, ömrümün kaç ipe dizileceğini düşünmeden... Hiç düşünmeden huzura ereceğimden emin olarak söylerdim türkümü. Çalışmadığımı sananlara teslimdir yazılarımdaki notalar... Siz öyle sanın!
You’ve grown dark, shadowed all my soul,
Seeping into every breath, every hollow whole.
It seems this night too belongs to your name—
There is no escape, no end to this flame.
You took on flesh, drew near to my core,
Taştan, kocaman kaplumbağa heykeli üzerinde otururken, gülüşüyorlar sarı çil çocuklar. Alman turistler. Yeni yeni keşfediyor çocuklar, etraflarında olup bitenleri. Meraktan yaramazlıkları… Babaları dolamış kollarını birbirine ve tüm kara düşler, tüm beyaz düşler, tüm yedi renk, taş sokağın bin yıllık yolunda dağılıyor. Adam farkında mıdır, bilinmez. Ama şu andan geleceğe doğru kendisi de dağılıyor. Ve sokakların taşlardan örgülü beliklerinde tarih olmaya başlıyor. İki adet kikirdek küçük insanıyla orada öylece… Kaplumbağayla göz göze…
Bu sokak, doğu denizi, doğu beldesi, doğu yolu bu: Östervaag burası. Kuzey yıldızı, doğudan doğma paranın yol rehberi. Ana cadde üzerinden sola çevirdiğinde başını, buz dalgalı denizi görür. Sağa çevirdiğindeyse, ardı ardına dizilen ufacık sokakları görür; yokuş yukarı çıkılan.
Birinden dalar içeri, düşünmeden… Ayaklarının götürdüğü yerlere, her zamanki gibi. Her biri ufak kareli, rengi gri taşlarla döşeli burası da. Yaşları yüzyıldan fazla… Mardin, Eskişehir’i hatırlatır ona bu taşlar… Oralarda taşlar daha da yaşlı. Kuzey ve doğu anıları birbirine karışır bilincin, cehennemindeki cennete götüren taşlarla… Doğunun dölünden doğma kuzey yıldızı, yeşil yeşil parlar. Ses çıkarmadan… Zamanını kollar, göklerle sevişinin.
O, Aurora.
Havayı doldurur ciğerlerine, çıkarken yokuşu. Ne de temiz hava. Ne kadar ılık ve ara ara sıcak…Gösterdiğinde güneş kendisini bulutların arasından, ısınır etraf. Tekrar tekrar… Işık ve aşk salar kokular.
Kendinden bağımsızca eğdi başını yere. Sarı bir papatya, sokağın dar yolunun ortasında. Kafası kopartılıp atılmış. Yüzüstü kalakalmış başı, oracıkta. Ölürken bakamamak göklere… Ne acı bir cezadır, bir papatya için bile. Bilmiyoruz. Ölümü rahat olsun ister can çekişenler, yataklarında. Taştan yataklar üzerinde can çekişiyor sarı papatya. Eğmeseydi O başını yere, belki de basıp geçecekti üzerinden sarı papatyanın. Baş eğmeler, can kurtarır ya da temiz bir sona uğurlar bir diğerini. Bilmiyoruz.
Gözlerinde dalga mavisiydim ben.
Zihninde güneş alevi,
Teninde zeytin ağacı,
Ruhunda rüzgar yeliydim.
Farkında değildin.
I was the wave blue in your eyes.
In your mind, a flame of the sun,
On your skin, an olive tree,
In your soul, a breeze I was.
You were not aware.
Sığınırdım kendi seslerime
Kollarımdayken düşü yüzünün.
Senden artakalanlardı onlar
Annemin serin gülüşleri gibi.
Doğardın kendi güneşlerine
Şiirler yazıyorum her kırık hikâyenin ardından.
Büyük komediler ruhuma böyle sızıyor kirli donlardan.
Görmediklerimle paylaşıyorum görünen it yaralarımı.
Köpek yüreğim havlıyor yalına hasret,
Ne de olsa et her yerde et.
Ayna karşısındayım.
Yansımanın içine içine yutkunuyorum, kirpikleri seyrelmiş zamanla.
İnce bir çizgi çökmüş alnına, farketmemişim.
Tadı farklı tükürüğümün.
Tükürmüyorum.
Yalamamak için geri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!