Bahar Şiiri - Cuma Komşul

Umursamadı yıllar eridi kışın karı
Dağların gelinliği doruğun gözyaşları

Ufukları yalayıp güneşle doğan bahar
Kaybettiği sevinci yeşil kırlarda arar

Gülücükler dağıtır güllere lal dudaklar
Filizlenir yeşerir ağaçlar dal budaklar

Saçlarında uyusun gün boyu koşan rüzgâr
İnce narin beline ebemkuşağını sar

Yıllar tozpembe bulut günler yağmur damlası
Bakışlar bende umut gözler kömür karası

Güller açan yüzünde gölge ışık oyunu
Masallardan öğrendim peri zade soyunu

Mavi denize akan titrek kararsız bir su
Sahili baştanbaşa saran ıtır kokusu

Meltemlerle soluyan akşamın mırıltısı
Yamaçlara yansıyan suların şırıltısı

Kuytularda uyuyan serin rüzgâr uyandı
Mahcup akşam güneşi al renklere boyandı

Gecenin karanlığı tülden siyah bir lale
Yüzün ayın on dördü gülden bir deste hale