Kara bulutlarla kaplıydı ufkum,
Kuru bulutlar, nem yok,
Sağanakça yağan gözlerimde fer yoktu o gün;
Çektiğim kalp sancısıyla kıvranıyorken,
Kayıyordu ellerimden gonca gülüm,
O an sen çıktın karşıma bagulum.
Yasladım başımı omzuna da
Şefkatinle avundum gecelerce,
Haksızlığımı haklı çıkardı hecelerin,
Seninle hatırladım yeniden
Varlığını sevincelerin;
Seninle uzandı önüme kardeşlik yolum,
Kardeşimsin şimdi, can dostum bagulum.
Akça kalbinde coşar sevgi pınarın,
Yüreğindeki güzellik vurmuş yüzüne,
Şimdi tutunduğum elimsin,
Dalım, kolum,
Muhteşemsin bagulum.
Bu öykü de bitti dediğim andı,
Elimdeydi elimi tutan elin,
Kardeşçeydi seninle çıktığım yolum,
Sen her şeye değersin bagulum.
18.Şubat.2009 22.30
Ahmet İdrisoğluKayıt Tarihi : 21.2.2009 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu dizeler aziz bir dosta, kardeşe, bir hanımefendiye yazılmıştır. Onun, sıcacacık ve temiz yüreğine minnettarım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!