Bengisu yalnızlık diriltti kışları
Direnen yapraklar büktürdü başları
Her kar tanesinde sakladı taşları
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Ne yazsam aklara kapanıyor hemen
Yakışı temmuzdan sarışı cehennem
İzi siler ferman, dizimde yok derman
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Çamı yere eğen, göze nazar eden
Burnumda nefesim bulut gibi tüten
Umut sarkıtını güneşle tüketen
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Soğuktan titrerim dondukça ürkerim
Kaydıkça yollar seni terkederim
Aynı yatağa baş koysam çok korkarım
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Gerçek benden uzak, ararım kıyamet
Yaşamak yerine bakarım alamet
Kafam hep karışık bulamam selamet
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Tablonun içinde şifreler gizlenmiş
Okumak yerine görüntü özlenmiş
Hayalin içinde gölgeler izlenmiş
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Boşuna mı hayat yaşansa da bayat
Aynılara inat aynalarda sanat!
Hak yola amayız açsa da kol kanat
Bağrıma basacak ne kaldı ki aklar…
Kayıt Tarihi : 11.12.2009 14:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

isi,pası,kiri gider..
bizde bize
ait hakikati söyler ne varsa,
arda kalır..
üstadım ;
zarif yüreğinizin sesi olan hüzün dolu bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum.. çok çok güzeldi..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
İrüşür fasl-ı hazan bâg ü bahâr elden gider
Avnî
TÜM YORUMLAR (7)