kendi mülkiyetimde bir tilki gibi dolaşmayı bıraktım
aslında o bıraktı içimdeki
birdenbire oldu birden bire nedensiz çırpınan erikler gibi
ve sadece bununlada bitmedi
anı küllerimde soğumuş
nefesı kokan ölüm çığlıklarımda
belki de çok oldu sonsuzlukta tomurcuklanan
yıldızlarda serpildi
sağımı solumu ziyaret etmeyen ağrılarıma gönül koydum hepsi buydu demekki
senin aldatmalarınla bile abi kardeş oldum barıştım
bir sabah duygusuz toki duvarlarını yalayan güneşe el sallarken
geçen hafta yirmibin metreden dalış yaptım
Livane'yi sevmem Nazım ' ı da sevmem hazzetmem yanı Yasar Kemal'den de
demokrasi özgürlük Aşık Veysel yakışmaz bunlara
aydınlar havalı olmazlar ama bunlar bol bol caka satarlar bir elleri Fransadır bir elleri Amerikadır
sorsan özgürlük için kendilerini yakarlar
dalış yaptım yirmibin metreden
beşyüz metrede açtım paraşütümü
oh be dedim özgürlük gibisi yok
insan bir kere ölür
insan bir kere sever
meydanlar gümbür gümbür
yerler arıların ballarını bu sevdalılar
halka kalır boş kovanlar
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!