Bağlanmadan yaşamak şiir Şiiri - Leylaa ...

BAĞLANMADAN YAŞAMAK ŞİİR

Kırılgan olacaksın mesela,
Ama kimseye kırıldığını belli etmeyeceksin.
Susacaksın, kendi içine doğru büyüyecek sessizliğin.
Çünkü bazı şeyler anlatılmaz,
Bazı yaralar dilsizdir.
Bir çiçeğe dokunur gibi dokunacaksın insanlara.
Ne çok bastırarak, ne de savurarak.
Nazik ama geçici.
Bir selam gibi, bir esinti gibi…
Gelip geçecek.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ve en çok da kendini tutmayı öğreneceksin.
Gitmek istediğinde kalmayı,
Konuşmak istediğinde susmayı,
Sarılmak istediğinde sadece bakmayı…
Çünkü bazen gitmek, kalmaktan daha değerlidir.
Ve susmak, her kelimeden daha gürültülüdür.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

İşte böyle yaşayacaksın:
Ne tam içinde hayatın,
Ne de büsbütün dışında.
Bir ucundan tutarak sadece.
Kopmadan ama bağlanmadan.
Severek ama sahiplenmeden.
Yaşayarak ama tutunmadan.
Bir sabah uyanacaksın mesela,
Kimseyi düşünmeden açacaksın gözlerini.
Ne bir ses eksik gelecek,
Ne de bir varlık fazla olacak yanında.
Alışmış olacaksın gitmelere,
Ve en çok da… kalmamalarına.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Bir şarkı gibi yaşayacaksın sonra,
Nakaratları tanıdık, sözleri yarım.
Kimsenin tam anlamadığı,
Ama herkesin bir yerinden kendini bulduğu.
Sevilmek için değil,
İyi hissettirmek için dokunacaksın hayatlara.
Bir tebessüm bırakıp geçeceksin belki,
Ama kimsenin içinde ağırlık yapmayacaksın.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Çünkü sen öğrendin artık,
Ne çok kalmak gerek birinin dünyasında,
Ne de tüm kalbinle gitmek birinin ardından…
Varlığın da, yokluğun da aynı huzuru taşımalı.
Ve yağmur yağacak bazen,
İçinden geçecek eski sokaklar,
Eski yüzler, eski cümleler…
Ama sen o yağmurda yürümeyi bileceksin,
Islanmayı göze alacaksın,
Kendi göğünde kendi gökkuşağını taşıyacaksın.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ve günün sonunda,
Kimseye küsmeyecek kadar olgun,
Ama herkesin gidişine susacak kadar yorgun olacaksın.
İlişik yaşayacaksın,
Ama bu kez ucundan bile tutmadan…
Sadece izleyerek, sadece hissederek, sadece… kendin olarak.