Evrenin hırçın esintisi
Tokatlıyor suratımı
Sustum, konuşmuyorum
Yelkenimi açmış bir vaziyette uçuyorum
Samanyolunun parlak kollarına
Özgürlüğü tadıyorum yıldızların köhne ışığında
Bir güneş olup doğuyorum
Sonsuzluğun ufuğunda
Yukarıdan herşey daha anlamlı
Yakınlar kayboldukça uzayın karanlığında
Uzaklardaki ışık deniziyle birleşiyorum
Bir göktaşının üstünde
Kendi yörüngemde, kendi fikirlerimle
Kendi kalemim ve kendi şiirimle
Bağımsızlığımı ilan ediyorum bütün galaksilere
Kayıt Tarihi : 20.2.2023 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!