ne vakit başımı öne eğip yemyeşil vadiden aşağı yürürken o bir kaç dakika da olsa her şeyi unutuyorum ölüm hariç...
ölüm hariç...
ölüm sen oluyorsun
hücrelerimi emiyorsun
bense izin veriyorum
aşkla bağlıyım sana
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta