bir sürekli yolcuyu andırıyor, karıncalar ve zaman
omzundan fakir en yakın gövde
karınca gibisin sen – gözlerin dehlizleşince
tozun eskir, kalanlar elinden döküldüğünde
bir yok, bir var, sürekli ve dağılmayan uyku
verdiğin her nefes – peşin sıra sürüklenir
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta