**Dünyanın dört bir yanında bayramlık elbiselerine aldırılmadan öldürülen çocuklara ithafen....***
Aramayın boşuna, kainatın tek suçlusu benim! ..
Bayramlık elbiselerine aldırmadan, çocukları vuran benim! ..
Benim! ... Benim diyorum size duymuyormusunuz, tek suçlu benim...
Babey, babey ağıtlarına kulaklarını tıkayıp bayram yapan benim! ...
Babem, biliyorum daha ölmedin ölmeyeceksin...
Sabah kalkıp, bayramlık elbiselerini giyeceksin,
Bir banyo yaptırır anen sana,
Çıkar yüzündeki kan izi göreceksin!
Yarın bayram unuttun mu?
Şeker torbanla mahalleleri gezeceksin...
Sabah ezanı okunuyor, siz hala uyuyor musunuz?
''Suçlu benim'' diyorum, beni neden asmıyor sunuz?
Babam sokaklarda yatıyor, hala mı görmüyor sunuz?
O şeker toplamadan, siz nasıl bayram yapıyor sunuz?
Babey! Babey... İki elim yakanda babey! ..
Bayramlar hani benimdi? Sen nasıl gülersin babey!
Elim kolum tutmaz, al kucağına beni babey!
Mahalleleri birlikte gezelim babey!
Babem sus babem, çatlayacağım! ...
Çocuk olup, sokak sokak zıplayacağım,
Gözlerimi yitirdim, ben nasıl ağlayacağım...
Oyuncaklarınla gayri ben oynayacağım...
Babem biliyorum daha ölmedin ölmeyeceksin...
Sabah kalkıp bayramlık elbiselerini giyeceksin...
Bir banyo yaptırır annen san,
Çıkar yüzündeki kan izi göreceksşn
Yarın bayram unuttun mu?
Şeker torbanla mahalleleri gezeceksin...
Kayıt Tarihi : 11.4.2002 16:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sen Bensin Ben Sen
Baktım dünyanın, penceresinden,
Her dört bir yanda, gördüm kendimi.
Aldım aşımı, tenceresinden,
Aynı hamura, kardım kendimi.
Var olan ahirinde, önünde,
Baktım, ben beni gördüm sonunda.
Aradığım zat, tenim canında,
Kafesle cana sardım kendimi.
Uzak sanmıştım, cananı cana,
Oysa benden de yakınmış bana.
Aşkın oduna, ben yana yana,
Mekân-ı yâre, sürdüm kendimi.
Hüseyin, özün köz, nida ile,
Nazın kesretinden feda ile,
Sözün şiddetinden veda ile,
Ulu Umman’a verdim kendimi.
Hüseyin Celep
TÜM YORUMLAR (1)