Babamla birlikte çocukluğumda öldü.
Ağlaman gerek dendi hiç durmadan ağlaman
Bizim ev çok kalabalıktı o gün
Düğün vardı sanki öyle kalabalık
İnsanlar düğünlerdi gülerdi
Niye gülmüyordu bu yabancılar
Kalabalıkta dağıldı bir iki güne
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta