Babam, yapayalnız bir adamdı hiç çıkmazdı evden;
yalnız işe giderdi, akşam eve dönerdi hemen.
Hoşlanmazdı insanlardan, şüpheyle bakardı çokca.
Bizse bir şey anlamazdık babamın anlattıklarından.
Erkence yaşta öldü, bizim içinde onun içinde.
Sonra araya hayat girdi; pek de haksız sayılmazmış,
insanlar bunu bize öğretti. Selam, baba, her nerede
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
