Babamı Geri Ver Kara Toprak

Daha onunla yaşayacağım yıllarım var.
Elimden tutup bir kere okula götürmedi ki,
Gözlerime bakıp "Kızım, neyin var?" demedi ki.
Saçlarımda parmaklarının izi yok,
Arkamda gölgesi.
Babamı geri ver, kara toprak.
Veremezsin değil mi?

Özledim desem,
Özlemi kaç kelime anlatır ki?
Yere batsın şairliğim, yere batsın harfsizliğim.
Özlemi yazamadıktan sonra,
Binlerce şiir yazsam ne?
Babam deyip sarılamadıktan sonra,
Hangi şiir, hangi söz teselli eder beni?

Babasız geçen yıllarımın hesabını kim verecek bana?
Hani tonton bir dede olacaktın,
Torunların saçını sakalını çekiştirecekti.
Ne oldu, babamı aldın benden Azrail?
Yıllarımı geri ver,
Babamı geri ver bana.

Şimdi sen güçlüsün, yenersin dersin.
Ben güçlü falan değilim,
Babamı istiyorum.
Yine gökgürültüsünden korkuyorum,
Ben hiç büyümedim ki.
Babamın öldüğü andayım,
Damla damla hasretimi akıtıyorum toprağına.
Suluyorum gözyaşlarımla mezarındaki çiçeklerini.
Sen bilir misin babanın soğuk bedenine sarılıp ağlamanın acısını?
Gözyaşlarının kefenini ıslatmasını?
Yıllarca çıkmadı sanki tırnaklarımdaki
Babamın toprağı.
Acı nasıl anlatılır ki?
Sustuklarımı duyar mısınız?

Bedenindeki yaralara ilaç sürersin geçer,
Ya yüreğindeki yaralara?
İlaçlar da fayda etmez.
Tıklım tıklım hasret doluyum,
Gözkapaklarımda ölüm volta atıyor.
Anlatamıyorum ki, gidenler dönmüyor, gurur yapmayın.

Şimdi söylediğin şarkılar dilimde,
Öğütlerin kulağımda.
Hep torunun olsun isterdin,
Sen onu bile göremedin.
Her nefeste canı yanar mı insanın?
Ya bir mezar taşına "Babam" diye sarılır mı?
Anlatamam ki bir mezar taşının soğukluğunu,
Morgdaki solgun yüzünü.
İçimde kabuk bağlamayan yarasın, babam.

Yine özlemin doldu yürek dehlizlerime,
Hasretin öbek öbek.
Babam kaç harf, yokluğun kaç harf?
Oysa yirmi dokuz harfti alfabem,
Senden sonra kayboldu tüm harflerim.
Avuçlarımda ölen kelebekler gibi,
Umutlarım da seninle öldü.
Bir umut, bir düş, bir rüya idi
Varlığın; yıllar sonra buluşmuştu gözlerin gözlerimle.

Hep merak edip soramamıştım;
Sahi, pişman oldun mu?
Mezar taşları konuşmaz benle, baba.
Sen gel,
Benim dilimde buz tuttu kelimeler,
Yüreğimde dondu hasretin.
Sen gel.

Uyu, uyanınca baban gelecek derlerdi çocuklara,
Şimdi uyusam, babam gelir mi Allah'ım?
Hadi uyudum ben,
Uyanınca babamı geri ver kara toprak.
Babamı ver bana.
Özledim, özledim, onu çok özledim.
20.08.2024 20:29