Babama Ulaşamadım Şiiri - İbrahim Çiçek

Bir büyük aradım derdimi dökem
Ben babama koştum ulaşamadım
Koca dağ gibiydi sanki arkamda
Ben babama koştum; ulaşamadım.

Baba bir başkaymış çok geç anladım
Ben babamdan sonra huzur bulmadım
Babasız dünyadan bir tat almadım
Ben babama koştum; ulaşamadım.

Sağlığında kıymetini bilmedim
Çok özledim rüyalarda görmedim
Babamdan sonra hiçte gülmedim
Ben babama koştum; ulaşamadım.

Babam bir çınardı; bizde dalları
Umarım cennete varır yolları
Mevlam imtihan eder kulları
Ben babama koştum; ulaşamadım.

Görünmez güçmüşsün baba yanımda
Nefesini hissederdim her an dalımda
Sensiz gözüm yoktur dünya malında
Ben babama koştum; ulaşamadım.

İbrahim der babam için yanmışım
Özlemini hep sonradan duymuşum
Eyvah! anladım ki ben geç kalmışım
Ben babama koştum; ulaşamadım.