İklimin sert toprağın taş olduğu bir beldenin yüfka yürekli çınarıydın be babacığım. Cakır bakışların çöl güneşi gibi yaktığı zamanlarda meltem rüzgarı kadar hoş gelen tebessümünü aradık yüzündeki çizgilerde. Ve sen hep o tatlı sert bakışlarınla ürkütürdün en Deli çağımızda tepemize üşüşen en azılı ergenlik şeytanlarını.
Sahip olduğun varlığından daha büyük olan cömertliğin bırakmazdı birşey elinde Çoğuzaman belki ama sen hep kovalardın en helalini rızıkların bıkmadan usanmadan.
Küçükken kahraman olarak girdiğin bu serkeş kalpte hep bir kahraman gibi kalacaksın delikanlı adam.yiğit babam. Bilesinki Tecrübe derelerinin biriktirdiği hikmet deryasından sızdırdığın nüketeler kaldı senden bana benden oğluma bırakacağım.
Tamamını Oku
