Yüreğime derinden bir sızı düştü,
Güneş bize ışık saçmıyor baba.
Ruhum bedenime derinden küstü,
Bahçemde güllerim açmıyor baba...
Rengarenk baharlar oldu kara kış,
Menekşeler burda açmıyor baba.
Gözlerindeki o masum son bakış,
Kuşlar artık sılaya uçmuyor baba...
Yaylalar kucağında mezarın serin,
Yüreğe cemreler düşmüyor baba.
Ölüm bizi ayırdı, yaramız derin,
Kader çizgisine söz geçmiyor baba...
Kayıt Tarihi : 24.3.2015 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25 Şubat 2015 Babamı aldı götürdü... Şubatlar hep soğuktur...
TÜM YORUMLAR (11)