Söylediği türkünün rengi sesine öyle oturmuştu ki
Tuvalime nakış gibi işlemişti yedi renk yedi nota gökkuşağını
Tanrı bile kıskanmıştı
Artık gökkuşağını daha bir özenle işliyordu gökyüzüne
Ve yağmurları öyle narin dokunduruyordu ki yeryüzüme
Tıpkı babamın söylediği türkünün her bir rengi gibi,
Doluyordu içime, yağıyordu içime renk renk nota nota
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta