Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Babam'aa
Savruk kış günleri…
Savurmuş yüreklerini iki küçük kızın
Sevgi sanmışlar sonrasında
Uçurum kadar derin sevgisizliği anlamadan,
Yüzlerine biraz gülen,
İnsanları sevmişler işte öyle
Saklamışlar kendi yaralarını.
Üfleyen de olmamış yüreklerindeki kesikleri
Sonra bir yaz bir kış başka senelerde
Rüzgar onları yine beraber alıp götürmüş
Bir başka hayatlara
Yine yüreklerinde aynı birkaç hatıra
Yine kaybolup giden seslerle
Kimsenin söylediği gibi olmadı baba
Acın büyük yaram hala dün gibi sıcak
Kadın çocuk ruhum yine sensizliğine ağlarken
Hayatı takıp koluma-muza
İki arkadaş gibi sağlam bastık işte yere
Bir sensizlik fırtına gibi yüreğimde
Koruyamıyorum bazen kendimi
Yüzüm acıyor rüzgardan
Gel de bir vakit sarıl ruhuma diye bekliyor içim
Sen gideli
Hep bir yanım eksik işte benim
Sensiz onsekiz sene
Onsekizbinkere içimi yakan ateş oldu
Başka bir vakit
Yine satır aralarından merhaba diyeceğim sana
Hatıralarım elimde,
Tüp çikolatam,papatyalar,köprü,ıslık çalman ……
Ocak2008
Melis Morsallı
anne, baba ve ALLAH sevgisi çok ayrı sevgilerdir..içeriği çok anlamlı ve de derindir.. hiç bir sevgi dolduramaz onların yerini...kutlarım duygu yüklü yüreğinizi...sevgiyle kalın...saygılarımla...ibrahim yılmaz.
yüreğinize sağlık ..baba yürektedir hep.kaç yaşında da olsa insan en azından başı dara düştüğünde arar,özler,anar...
güzel bir şiir diliyle kaleme alınmış..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta