Babam Şiiri - Rahim Zor

Hayat akıp giderken mecrasında
Sular durgundu.
Denizler alev oldu birden,
Eridi babam günden güne,
Gül kokulu bir mumdu.
Kara bulutlar ağırlaştı,
O gün hava mağmumdu.

Fırtınaya tutulmuştuk,
Bir balıkçı teknesi gibi.
Dostlarımız vardı sözde,
Unutulmuştuk.
Takatımız kalmadı
Dalgalarda boğulduk
Çıkmak zordu hastaneden,
Bir gün taburcu olduk.
Karşıya geçtik dereden,
Sanki kuş olup süzülmüştük,
Boşluğa pencereden.

Günler geçti hüzünleri katladık.
Göz yaşımızı içimizde sakladık.
Kandil mavisiydi gece,
Ansızın ayna düştü duvardan,
Yeşil başlı bir arı gelmişti maveradan.
Bakışları dondu babamın,bir noktaya takıldı,
Uzadı kirpikleri matruş yüzüne döküldü.
Ağladık biz Allah diyen sözüne,
Nur inmişti babamın gül yüzüne
Rabbına gitti babam yolu müstakim olsun,
Cennetten kabrine ışıklar dolsun,

Sıcaktı, kuşların gözleri kör olmuştu geceden,
Defninde ılık bir yağmur yağmıştı inceden.
Dağıldı kalabalık göz bebeklerimde sızım.
Şu fani dünyada ben artık babasızdım.