Ahtım Var 2 Şiiri - Akın Kalkan

Bugün yine mezarının başındayım
Ruhuma ağır geliyor yokluğun babam
Daha gencim, toprağa girdiğin yaşındayım
Ardımdaki dağdın neden eksildin babam.

Yirmi sekiz yaşadın, Yirmi sekiz de öldün
Dağımı taşla değil, toprakla ördün
Giderken beni de yanına gömdün
Seni hep bekledim, neden dönmedin babam.

Sen annemle birlikte uyurken mezarında
Değmedi ellerin, yazımda ve hazanımda
Ben size ne şiirler yazarım da
Yanımdasın biliyorum. Ölmedin babam.

Gidişin çok şey yükledi, bu âcize
Derdimi haykırdım hep Karadeniz e
Beni dinlerken o bile geçti sessize
Arkamdan çıkıp ta, gelmedin babam.

Felek şu tepemden, hiç inmedi
Hüznü gözüme soktu, sevincini gizledi
Yüreğimde ki sızı, bir türlü dinmedi
Oğlun nelere göğüs gerdi, bilmedin babam.

Bilsen şu hayatta, ne zorluklar çektim
1 yaşımdan beri yalnızdım, tektim.
Bugün de saçlarımı, senin gibi kestim
Dolaptaki ceketine kıyamadım, giymedim babam.

Gözümü yaşlı koyup ta gittin
Toprağına kalbimi, oyup ta diktim
Mezarın başında, solup ta bittim
Kokumu ciğerlerine çekmedin babam.

Ateşle yazılmış, sönmeyen bir bahtım var
Nefretle çakılmış, ölmeyen bir ahtım var.
Cennete taşınmış, düşmeyen bir tahtın var.
Dualarım sizinle, yavrunuzu hissedin babam..
Annemle birlikte yavrunuzu, seyredin babam..