Babam Şiiri - Seyrani Göl

Ekmeğin nimet olduğu zamanlarmış,
Çarık giyen adamlarmış,
Giydiğinden başka bir tanesi daha olmazmış,
Ah be babam, ekmeğe katık etmişsin emeği.

Bir peri masalıymış bize duyduğun sevgi,
Gözlerinde uykusuz gecelerin eseri,
Hangi hayal götürüp getirdi bize seni,
Ne gece bilirdin ne de gündüzü.

Zaman terle karışırdı avuçlarına,
Her nasihat bir ömür olurdu kulağımıza.
Dizlerinde yara, gönlünde dua,
Sustum çoğu zaman, anlayınca seni sonradan.

Şimdi eski bir fotoğrafta gülümsüyorsun,
Yorgun ama gururlu, dimdik duruyorsun.
Bir ekmeği bölüp bayram eden yüreğin,
Biz büyüdükçe büyüyor içimizde emeğin.

Yoklukla dost olmuş bir adam tanıdım,
Omuzlarında yük, ama başı hep dik.
Bir ömrü susturup bize konuşan,
Ah be babam… Sen sessiz bir destandın.
S.GÖL