Dolansaydı parmakları saçlarımda
Bilirdim ve anlardım beni sevdiğini
Bir baba sevgisi aradım çoğu zaman
Ellerinin sıcaklığıyla saçlarımı okşayan
En yakınım en uzağım oldu her zaman
Sevseydi ölmezdi kalpten
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta