Babalar Ağlamasın Şiiri - Sebati Manav

Bir baba ağlarsa,
Kan damlar gözlerinden gözyaşı değil
Ağlarsa anneler ağlasın, babalar değil

Ilgıt ılgıt akıtır acısını içine, içi yanar kavrulur
Kimseye diyemez derdini, rüzgâra savurur
Babalar ağlamasın, ağlarsa anneler ağlasın
Bir baba ağlarsa eğer, kıyameti olur
Göremezsin aldığı yarayı, görünmez olur

Bir baba ağlarsa,
Yer sarsılır, gök çatırdar, gökyüzü ağlar
Şimşekler çakar, kayalardan kayalar kopar

Bir babayı ağlatan, çaresizliğidir.
Bir babayı ağlatan, kimsesizliğidir.
Çaresizliğini, Yıkılan umutlarında
Kimsesizliğini, gözyaşını silen olmadığında
Güçsüzlüğünü ise, diz çöktüğünde görürsün.

Bir baba ağlarsa,
Bir evladın kahramanı, yaslandığı dağı yıkılır
Bir eşin en güvendiği insan, evin direği yıkılır
Alın teriyle sofraya ekmek koyan yiğidi yıkılır
Bu yüzdendir ki,
Babalar ağlamasın, ağlarsa anneler ağlasın

Sebati Manav 23 Eylül 2025