Babaanneme Özlemim Şiiri - Fatma Özdemir

Adıma, adını koymuşlar
Seni unutamadıkları için..
Onlar adımı,
Mevla kaderimizi belirlemiş..
Daha onbeşli yaşlarımda, aynı babaannesi
İnşallah kaderi benzemez derlerdi..
Ne demek istediklerini anlayamazdım ama
Seni düşünürdüm..
Nasıl biriydin, nasıl yaşadın
Nasıl öldün.?
Çocuk yaşta üzerine verilen sorumluluk
Hain bir kurşunla eşini kaybedişin,
Kimbilir ne acılar çekmiştin
En çok kimi sevmiştin.?
Haketmediklerini yaşamak
Bu muydu kaderin..?

Seni hep "bir varmış bir yokmuş" ile başlayan
Peri kızının masalı gibi dinledim..
Bir bilsen tanımayı ne çok isterdim..
Yalnız anlatılanlar var kulağımda,
Kara kaftanla dolaşılan zamanlarda
Kadife mantonla kuğu gibi süzülüşün
Saçlarını, onlarca melikle süsleyişin
Fötr şapkalı, çakır gözlü
Dedem için mi
Burhaniye'yi terkettin.?
Olay olması Gömec'e gelişinin..
Üç gün gelinlik giymişsin
Avluda sandalyede oturmuş
Komşuların saçlarını örmüş
Köyden insanlar gelin görmeye gelirlermiş..
İlk duyduğumda çok şaşırmıştım.

Bir gün fotoğrafını gördüm
Aynada bir kendime bir
Fotoğrafına bakıyordum,
Gerçekten çok benziyordum..
Görmeseydim belki daha az acı çekerdim..
O masmavi gözlerinde biriken yaşların
Akmasınlar diye sanki savaşıyordun..
Gülümsemen gereken
Anda, kimdi ağlatan..?
Keşke hayatını senden dinleyebilseydim,
Vee dizlerinde doyasıya ağlayabilseydim..

FATMA ÖZDEMİR
27:01:2008
01:20