Babaannem derdi ki:
"Hamura çok su katarsan cıvır kızım,
yoğuramazsın...
Herkesin kıvamı var,
bol keseden atarak
huzuru doğuramazsın...
Sevgidir insanın hamurunun suyu ...
Ne fazlası, ne azı...
Nice ekmekler var ki yiyeni yemiştir...
Olanı oldurmayan,
olmayanı olduran
insanın huyu...
Ne eline yapışsın, ne de güçlük çek...
Ağız tadı, her şeyi yoğurana dek...
Zaman ateş; emeği pişirir elbet...
Bilmez misin,
ancak el yordamını bilenin elinde
bir şeye benzer ekmek.
Kayıt Tarihi : 6.1.2023 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!