Yeterki biz bilelim onun değerini
O severse Babalar gibi sever
Hiç kimse dolduramaz onun yerini
O severse Babalar gibi sever
Cesaretleniriz onun güvencesinde
Bazen kalbimizi kırar anlık öfkesinde
Onun sevgisi aşkların en ötesinde
O severse Babalar gibi sever
Dışa vurmaz derdini ve sevincini
Hiç kimseye açmaz kanayan içini
Ondan öğrenilir sevgilerin biçimi
O severse Babalar gibi sever
Hiç bükülmesede demir gibi bileği
Bilirimki yufkadandır onun yüreği
Her haliyle vaz geçilmez evin direği
O severse Babalar gibi sever
Bazen gürleyerek şiddetle yağar
Bazen hilal misali gülerek doğar
Dertlendiğinde çekilip gizli ağlar
O severse Babalar gibi sever
Dört mevsim durmaz çalışır yorulur
Bazen çaldığı kapılardan kovulur
Bazende ne aranır nede sorulur
O severse babalar gibi sever
Başımıza bir musibet geldiğinde
Kor ateşler yanar onun yüreğinde
Aslan gibi imdada koşup kükrediğinde
O severse Babalar gibi sever
DOST KALEMLERDEN
--------
BABALARIN KALBİ TAŞTAN MI GÜLÜM
Sinemi yaralar, senin bu halin
Babalarda yürek, yanmaz mı GÜLÜM
Görüyorum bitmiş, senin mecalin
Acılar içime, inmez mi GÜLÜM
Herkes biliyor ki, hep ana ağlar
Babaların kalbi, taştan mı GÜLÜM
İçimi yararsan, hicranım çağlar
Dertlerin içime, sinmez mi GÜLÜM
Bir iğne batımı, yaranda bile
Ateşle yüreğim, yanmaz mı GÜLÜM
Sırtına yüklenen, tükenmez çile
Babana tonlarca, binmez mi GÜLÜM
Anandan akanlar, silinir kurur
Babandan gözyaşı, çıkmaz ki GÜLÜM
İçine akarak, yürekten vurur
Acılar çoğalır dinmez ki GÜLÜM
Bilirim yufkadır, ana yüreği
Babanın özü pektir, BE GÜLÜM
Sızlayan burnumun etten direği
Kalbimde kor ateş, sönmez BE GÜLÜM
Babalar kederini, dışa vurmazlar
Hep içinde acı, kalır BE GÜLÜM
Sancılar çekerek, bir şey sormazlar
Bir türlü acılar, onmaz BE GÜLÜM
Yüreğinde ateş küllense bile
Hep kor'lar içinde, saklıdır GÜLÜM
Saçları ağarıp kapılsa yele
Bahtına akları konmaz BE GÜLÜM
Küllenen ateşler sönse de yine
Yanmaya kıvılcım yeter BE GÜLÜM
Yer yoktur içinde öfkeye kine
Hep kötü olacak sanmaz BE GÜLÜM
Hasan KARABAY
6.5.2009
Kayıt Tarihi : 16.1.2009 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BABALARIN KALBİ TAŞTAN MI GÜLÜM
Sinemi yaralar, senin bu halin
Babalarda yürek, yanmaz mı GÜLÜM
Görüyorum bitmiş, senin mecalin
Acılar içime, inmez mi GÜLÜM
Herkes biliyor ki, hep ana ağlar
Babaların kalbi, taştan mı GÜLÜM
İçimi yararsan, hicranım çağlar
Dertlerin içime, sinmez mi GÜLÜM
Bir iğne batımı, yaranda bile
Ateşle yüreğim, yanmaz mı GÜLÜM
Sırtına yüklenen, tükenmez çile
Babana tonlarca, binmez mi GÜLÜM
Anandan akanlar, silinir kurur
Babandan gözyaşı, çıkmaz ki GÜLÜM
İçine akarak, yürekten vurur
Acılar çoğalır dinmez ki GÜLÜM
Bilirim yufkadır, ana yüreği
Babanın özü pektir, BE GÜLÜM
Sızlayan burnumun etten direği
Kalbimde kor ateş, sönmez BE GÜLÜM
Babalar kederini, dışa vurmazlar
Hep içinde acı, kalır BE GÜLÜM
Sancılar çekerek, bir şey sormazlar
Bir türlü acılar, onmaz BE GÜLÜM
Yüreğinde ateş küllense bile
Hep kor'lar içinde, saklıdır GÜLÜM
Saçları ağarıp kapılsa yele
Bahtına akları konmaz BE GÜLÜM
Küllenen ateşler sönse de yine
Yanmaya kıvılcım yeter BE GÜLÜM
Yer yoktur içinde öfkeye kine
Hep kötü olacak sanmaz BE GÜLÜM
Hasan KARABAY
6.5.2009
TÜM YORUMLAR (5)