Kardaş , kardaş babamdan yazmaya kelamın bitti mi
Baba dediğimde gök kubbemiz dayandığımız dağın erimeyen karı halil ibrahim sofrasının bitmeyen bereketi giderken iki damla yaş bırakıp geçti gitti
Üzerimdeki kol kanat gölgesinde ferahladığım kos koca bir çınar idi
Babalar bazen dağlar kadar sert ovalar kadar geniş pamuk kadar yumuşak
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta