Biz can verirken,
Olur başımızda,
Sevdiklerimiz!
Onlar ağlarken,
Biz bu dünyadan,
Göçüp gideriz…
Arkada kalır,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
kutlarım. yazan yüreğiniz dert görmesin. usta kaleminiz daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta