22.04.2005 Bağcılar
Meçhul vadilerde pusuya düştüm
Bal diye sunulan zehir’i içtim.
Öyle bir ateş ki yandım tutuştum
al sevgilim götür yanında beni.
Etraf alev-alev ben üşüyorum
Buz gibi soğukta ter döküyorum
Mümin kullarına imreniyorum
Onlarla birlikte ağırla beni.
Diyardan diyara ben koşar oldum
Gül diye sarıldım dikenle doldum
Yanlış kapılarda kıyama durdum
Azat eyle Rabbim narından beni.
Benim feryadımı bir duyan sensin
Yedirip içiren doyuran sensin
Benden beni iyi bilen tek sensin
Bağışla ne olur bağışla beni…
Kayıt Tarihi : 30.8.2007 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim
''O dostlar'' isimli şiirime yazdığınız yorumdan ki isminizden sayfanıza girdim. ilk karşıma çıkan kendi hakkında yazdığı tanıtım yazısı kısmında bu şirinizi zevkle okudum.O kadar güzel,o kadar manidar ve gönülden bir şiirki sizi canı gönülden tebrik ediyorum.Başka diyecek bir şey bulamadım sadece o duanız ve dileğinize Amin ecmain diyorum.
Selam ve sevgilerimle.
elinize gönlünüze sağlık........
TÜM YORUMLAR (2)