Bu gece Azraile yalvardım:
“Gel, canımı al…”
Hayat, kırık bir cam gibi saplanıyor yüreğime;
Her parçası kesiyor, kanatıyor içimi,
Ve ben, paramparça olmuş bir ruhla odama bakıyorum…
Hüzün her köşeyi sardı, sessizlik acımasız bir fırtına gibi.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta