Azrail’e felsefi bir bakış Şiiri - Suat ...

Bir sorudur ölüm, cevap değil,
Zamanla sararıp solan bir bilgi değil.
Azrail gelir, ne alır ne verir,
Sadece özle yüzleştirir.

Ey insan, doğduğun an başladın ölmeye,
Her nefes bir adım daha bilinmeyene.
Sanırsın ki hayat senden ibaret,
Oysa sen, sonsuz bir düşün kırıntısı belki de…

Azrail bir yokluk değil, bir aynadır,
Kendine bakarsın onda — ne çok, ne azdır.
Ne taşıdığı tırpan keser kaderi,
Ne de bir karanlık kapı sonsuzluk eder seni.

Sor kendine: Kimdin, ne oldun, neden geçtin?
Bir iz bırakabildin mi, yoksa sadece tükettin?
Azrail gelince anlarız çoğu zaman,
Yaşamak, ölümü anlamaya çıkan bir yoldan.

Ve o an geldiğinde,
Bilgece eğil önünde,
Çünkü ölüm,
Yanılsamanın bittiği yerde başlar hakikat.