Dünya barış bebeğini kucağında senelerce taşıyan kutlu ecdadım Ulu hakan Abdülhamit Han hazretlerine;
Geçerken sultanım Yıldız’ın önünden
Gözüm gözlerini arar pencerede
Sonra rüzgar eser Balkan yönünden
Eritir ruhumu kanlı cenderede
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
