Aziz Mahmud Hüdayi Şiirleri - Şair Aziz ...

Tînet-i Âdemde konmasa eğer sevdâ-yı aşk
Cenneti bir dâneye satmazdı ol dânâ-yı aşk

Kenz-i mahfîden zuhûra geldi eşyâ lâ-cerem
Bâd-ı hubbiyle temevvüc etdi çün deryâ-yı aşk

Buyruğun tut Rahman'ın, tevhide gel tevhide
Tazelensin imanın, tevhide gel tevhide.

Yaban yerlere bakma, cânın odlara yakma
Her gördüğüne akma, tevhide gel tevhide.

Aşka düşürdün kendüzün
N'eyleyeyin gönül seni
Bir oldu gecen gündüzün
Âh n'ideyin gönül seni

Hakk'ı koyup bâtıla meyl ü muhabbet neden?
Tâbi-i şeytân olup fitne vü şirret neden?

Râh-ı salâha gidüp sulh u sülûk ehli ol
Nefse uyup herkese hiddet ü şiddet neden?

Kudûmun rahmet u zevk u safâdır Yâ Rasûlallâh
Zuhûrun derd-i uşşâka devâdır Yâ Rasûlallâh

Nebî idin dahî Adem dururken mâ-ı tîn içre
İmâm-ı enbiyâ olsan revâdır Yâ Rasûlallâh

Ehl-i zâhir ömrünü nahv ile sarfa sarf eder
Ehl-i bâtından velî gâfil gelir gâfil gider

Dostile ettiğin ahdi unutma
Gel gönül dost illerine gidelim
Sakın bu fânîde sen vatan tutma
Gel gönül dost illerine gidelim

Kudretimiz yettiğince aşalım

Tevhîd ile olur her derde dermân
Hakk'a tevhîd ile ermiş erenler
Tevhîd ile olur her müşkil âsân
Hakk'a tevhîd ile ermiş erenler

Gönülden pâsını silmek dilersen

Dilin zikr eyler Allah'ı niçün kalbin olur gâfil
Hudâ her yerde hâzırken nedendir arada hâ'il

Tecellî etse envâr-ı kelâm-ı Semme vechu'llâh
Yanardı cümle mevcûdat olurdu perdeler zâ'il

Bu gece kim leyle-i mi'râc'dır
Zevk-ı vasla kulların muhtâcdır
Fazlın ile aradan gitsin hicâb
Hûb cemâlin görelim ref' et nikâb
Ente Rabbî ente Hayrü'n-Nâsirîn
İki âlemde kerem senden hemîn