Dünyanın üç kıt’asında at sürdün
Zulmeden zâlimlerin defterini dürdün
Çağlayan bir deryaydın,akıyordun gürdün
Nazarmı? değdi sana özüm Osmanlım.
Îlây-ı kelimetüllâh idi senin bütün emelin
Özün sağlam, Kur’âna dayanırdı temelin
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta