Musalla taşının soğukluğunu
hissetmeye başladığında ensende…
o hiç bitmeyecek sandığın ömrün, artık bitmiştir.
Daima mutlu etmeyi becerebildiysen
Solundaki Hakk’ın nurunu, şu et yığını bedende…
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.


