Sükûtun kıyısında durmuşum,
Ne bir nida var semâda, ne bir mecal içimde.
Gecenin rahminde doğmuş bir gam çocuğuyum,
Bahtım, kör bir kement gibi dolanmış bileğime.
Dünya dedikleri bu zindân-ı hayâl,
Bir varlık vehmiyle yontulmuş hezeyân.
Eyyam her dem ağyar, her an firkat yoldaşı;
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta