Az Şiiri - Fikret Gürsoy

Diyebilirsin ki, bir insanı, fotoğraflarından ve hakkındaki haberlerden ne kadar tanıyabilirsin? Haklısın. Belki de çok az... O zaman şöyle demeliyim: Seni az tanıyorum... Az... Sen de fark ettin mi? Az dediğin, küçücük bir kelime. Sadece A ve Z. Sadece iki harf. Ama aralarında koca bir alfabe var. O alfabeyle yazılmış onbinlerce kelime ve yüzbinlerce cümle var. Sana söylemek isteyip de yazamadığım sözler bile o iki harfin arasında. Biri başlangıç, diğeri son. Ama sanki birbirleri için yaratılmışlar. Yan yana gelip de birlikte okunmak için. Aralarındaki her harfi teker teker aşıp birbirlerine kavuşmuş gibiler. Öyle'.. Okuyun Cok Guzel.... Hani insan bazen ne ileri, ne geri tek bir adım atamaz ya.. Birini yanında tutmay...ı bilmez ama onun yokluğunu da istemez. Kaybetmeyi göze alamaz ama kazanmak için mücadele etmez. 'Bağlanmaya cesaret edemez ama ondan tamamen kopmayı da beceremez'. ... Ne sevilmekten vazgeçer, ne sevmeyi bilir. ...Hani çok sonra zaman geçer savrulurlar ya, O zaman dökülür dudaklardan, itiraf edercesine; “Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim.. HERKESİN BİR DERDİ VAR durur içerisinde kimini deler geçer, kimini teğet geçer, kiminin de içinde müebbet olur kalır.