Ayten Kayacık Şiirleri - Şair Ayten Kayacık

belki en gizemli ve mucizevi yolculuk....düşlere..
geç kalma riski olmaksızın...
özgürlüğün bir kanıtı.....
bir akşamüstü...uzanıp yatağına...
ve en sevdiğin arkadaşlarınla dolan düşler...
limitsiz....

bardağımın dolusu
en sevdiğim filmin en özel karesi
kalbimin sızı sebebi
yatağa uzandığımda uykuya geçmemi engelleyen
önemlilerimden bahsettim de....
-1 im ne kadar tamsam; o kadar eksiğim

Tatil günü; aşka tatil hayatimin/
Ve en gülcü kas kalp/
Ögreniyorum güc bela/
Ac kaliyorum/
Dayanamiyor da değilim/
Ben dayaniyorum da/

senden bana kalan....bir kaç kare...
uzaklardayken....mesafeler girince araya...
gülümsememe sebep olur, bakınca...
yokluğum(n) da...
gidişim bir kare; acıklısından...
tren vagonları dikdörtgen..

Ve ilk günü…en özel yani…
Askla baslamak….
Aksim deyisin usulce bir msj basinda…
Ve sevgilin oldugumu animsatmanin en cilgin yöntemi belki,
Ya da yanimda olup bir sicak öpüsün olurdu belki ispati askimizin aksi…
Belki sımsıkı bir sarilis olurdu…

karmakarışık bir dünyada;
eşitsizlik sistemi kargaşası...
belki fiziktedir çözümü/siyah beyaz denkleminin...
ya da matematik...
ve tüm denklemler;
eşitlik kurularak çözülür...

hayatım kalın kaplı siyah yapraklı bir defterken,
ayracım senin sayfanda kalmış
her yaşantımda bir parça var senden,
her sabah defterimin en özel sayfasını açmaksızın hissediyorum,
onunlalığını...
en özel sayfama yazmışken adını.....

babam olman,
gözlerinin altındaki kırışıklıklarda
benim çocukluk anılarımın birikmesi
ve ellerinde çatlaklar...
içini anılarla doldurmak...
benim büyümem için çatlayan eller,

hızla gelip seni ölüme götürecek bir araba beklemektir;
beklenti bazen...
zaman değil geçen kararsızlık dakikaları.
yaşananlar, yaşanacaklar..
ortada bir ölmek isteği...
yanısıra sakat kalma korkusu....

sarilmam üşürüm artik,
sonra bilyeler görürüm,
sokakta...
pesinden veletlerin kostugu bilyeler,
sevdgim aklima gelir,
sadece sevdgim/