Ayten Kayacık Şiirleri - Şair Ayten Kayacık

saat gecenin onu on geçesi...
aklımda endişe dolu olasılılar,
kaybetmekten korktuğum için mi değerlisin;
yoksa değerli olduğun için mi kaybetmekten korkuyorum,
her şeyi hiç bir şeyi...
seni, beni....bilmiyorum.

Özlem belki sebebi,
Belki de hırs…inat belki kim bilir,
Ben bile emin değilken kendimden
Bir hırçın rüzgar dağıtıyor saçımı,
Bedenim ürperiyor,
Pencereyi kapamaya yöneliyorum

bir fotoğraf keresiydik biz
sahte gülücekler saçan,
o sahte fotoğraflardan biri,
oysa ben hep film şeridinde hissettim kendimi...
sandım bu film hiç bitmeyecek
fotoğraf makinesi flaşı patladı.

yaş halkalarımız olamalı bizimde, ne dersin?
seninle günlerimiz halkalar oluşturmalı; ağaçlarınki gibi...
daha da sağlam olmalı birlikteliğimiz,
har yaşantı; bizi daha zora hazırlamalı...
yaş halkaları olan bir aşk...
ilk halkayı oluşturan öpücüğü anımsadıkça gülümsemeli....

peşinden sürüklenmek istedim
bir yaz akşamı...
tanrı istemedi...
sen maceraperest; koşuyorsun durmaksızın
ben küçük adımlarla yürüyorum
sense yükseklere hep daha...

yastığın kırışıklığı kalmış,
ve açık bıraktığın dolap,
bir ÇİFT ayakkabı bırakmışsın
diş fırçan kalmış ve havada kokun,
beni unutmuşsun giderken belki de unuttuklarının en değerlisi/sizi...
ani olmuş gidişin /habersizim

ılık ılık eserken rüzgar
şehrimden giderken
senli bir şehre
senin hiç geçmediğin yollar kullanıyorum
farklı olsun yolarımız
biraz bekliyorum yol kenarında

bilmek...
merkezinde oldugunu bilmek dünyanın,
etrafında dönmeye devam ettiğini...
güneşe yolculuk benimki,
ardımda siyah bulutlar bırakarak,
güneş seviyor beni; sana inat.....

1/1/2009
yepyeni birebir 2009,
bir birilerine karışırken...
tarih oyunu sever...
ben sana karışırım...
karışım diyorum ya; farkındayım..

ocakta bir aşk kargaşası,
eski sevgilinin verdiği yer,15:15 otobüsünde...
anılara mı verdi yer.... bana mı bilmeksizin,
suratına bile bakmayan ben;
bir zamanlar aşık olduğum o adamın/bugünlerde.
dünden kalma bir surat hadisesi...