Aysun Elagöz Şiirleri - Şair Aysun Elagöz

Uçmaktan yorulan kuşların
Kanat çırpmaktan vazgeçişleri gibi,
İntihar kararı veren insanların
ölüme göz dikişleri gibi,
Bıraktım kendimi boşluğa
ve düştüm...

Hummalı bir hastalıktır
Şiir yazmak,
Ne zaman şiire
Teslim etsem ruhumu,
Yansımı görürüm aynada
Titrek ve çırılpçıplak,

Düşündümde şöyle bir,
Hayata dair
Tüm ümitlerimi
Tüketmişim,,
Sızladı yüreğim,
Hiç sitem etmedim...

Yalnızlık kazınır yüreklerine
Bana yerleşen sevilerin,
Kurumaz toprağım, doğmaz güneşim,
Bulutlar eksik olmaz tepemden.
Fırtınalar bende başlar,
Bende son bulur her deprem...

(Sevgili Pungare' ye)

Dar zamanların, zor zamanların sığınağı...
Sırdaşım, dostum, canyoldaşım...
Anlatmadan anlayan, ağladığımda tebessümüm olan...
İki eli kanda olsa bana ulaşan...

Hergün
Biraz daha uzar gölgesi yalnızlığımın..
Biraz daha büyür yaşanmışların acısı...
Şafaklar kızıla, mevsimler hüzne döner...

Hergün

Biliyorum
Yokluğun acıtacak yüreğimi,
Hüzün taşacak gözlerimden.
Mutluluk ardına bakmadan
kaçacak benden.
Ben ise,Umarsız kalacağım.

uslanmayan bir çocuk
yaşar içimde
taa şuracığımda..
bir türlü öldüremediğim..
inadına saf,
inadına iyimser,

Üzüntülerimiz,
hatalarımız,
gözyaşlarımız,
mutluluklarımız,
paylaştıklarımız,
sakladıklarımız,

Merhabalar efendim,kendimi takdim edeyim
Hüzünbaz gecelerin isyankar müdavimi...
Bakıyorum da herkes almış masada yerini,
Acı aşk ve gözyaşı oturmuşlar yanyana
Gece, yine başköşede o esmer endamıyla...
Ben de ilişeyim bari bir köşecik yerime...