Gecenin o ıssız sessizliğinde
Uzaktan taa uzaktan bir ses geliyordu
Haykırıp, haykırıp kalpleri çarpan
Bir ses geliyordu taa uzaktan
Sanki billur sesli çocuk çığlığı
Bomboş kaldı sokaklar
Sevgilim sen gidince
Sözcükler yitirdi anlamını
Çığlıklardı gün ve gece
Anlamını yitirdi sevmeler
Yurdumun üzerinde kara fırtınaların estiği,
Sefaletin, yokluğun açlığın kol gezdiği,
İnsanların, yiyecek yerine çarık yediği,
O yıllarda Sevgi Sevgi denen bir şey vardı
Sanmayın, onca düşman, onca savaş
Yüreğimdeki aşkların
İlk sancısıdır bu
Bir duman gibi, dağ gibi
Örtünmüş yarası
İsyana durdu aşklar
Sevdamda bin sızı başlar
Coğrafyada takip ettim
Geometri ile ölçtüm
Felsefe ile düşünüp
Cebirle ıspatladım
Kimya ile formülledim
Resimle çizip
Ben burada yalnızım
Günün kuytuluğunda
Hala üzülüyorum
İmkansız acıların tarifi
Ne isterdim sanki
Yanımda ol
Çürük bir sandalyede
Oturuyor yaşlı bir nine
Deniden, derine
Bir “off” çekiyor
Yalnız kalmıştı bir köşede
İlk gördüğüm gün gibi seninle hala
Senle olmak ne güzel geçerken bir yıl daha
Senle gitmek isterim daha güzel yıllara
En güzel yarınlara el ele yürüyelim
Kalan ömrü ne olur beraber bitirelim
Onun yalnızca bakışları derindendi
Tarihten taa geçmişlerdendi
Mahsundu, ama gelecektendi
Mavi, yalnızca masmavi ışıldıyordu
Belki yaptıklarındandı, büyüklüğü
Ölmek istiyorum artık
Eğer bir gün ölürsem
Mezarımı yol üstüne kazın
Mezarımın üstüne tek kelime
Aşk acıdır diye yazın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!