Ayse Mentes Purcell Şiirleri - Şair Ayse ...

Atam keşke sen ölmeseydin,
Yurda daha Güneş verseydin.
O bir hatıradır bence,
İşte her şey oldu Dolmabahçe’de.
Atam şimdi seni biz
Hürmetle anmaktayız,

I am the one listened to you
And the brick walls,
Your song is not for me and you,
Where are the crowds?
See, how we are close?
Yet, I have distances in my hands

Ben uzaklarda değilim,
Bak duy nefesimi.
Tut elimi, okula gidelim,
Dindir sensizliğimi.
Hazır açmışken akasyalar,
Dağların tepelerinde o beyaz,

Albay:” Abinizin öldürüldüğünü öğrendiğim gece,
Silahıma sarıldım”, dedi.
Zaten silahı koynunda değil miydi?
Kendi kardeşi miydi öldürülen?
Hayır. O bir askerdi.
Hastalandığında bile yaprak gibi titrediğim,

Benim bir bebeğim var,
Küçücüktür görseniz.
Saçları hep parıldar,
Her zaman da tertemiz.
O’na bir elbise
Dikeyim de görse,

Sen hiç yaşamadığım,
Yaşayamayacağım mutluluğumsun.
Sen, senin için, sana akan gözyaşlarımı
Hiç göremeyeceksin.
Belki de bir gün
Milyonlardan biriydi diyeceksin.

Böyle kara oldum
Böyle gözlerin gibi.
Uzanıp tutmak, tutmak, tutmak
Boş kaderi….
Varsın boş dönülseydi,
Bomboş geri,

I am not far away,
I am here.
Ease my heart, due to your absence!
Then, hold my hand and go to school.
Since acacias just blossomed
Up on the hills of the mountains,

Ah o berrak su,
Ah nerde çocukluğum?
Okşanan baş… sevgi dolu…
Ah o temizlik!…
Bir zamanlar benim de
Dünyam böyle

Geride kaldı artık,
Çarşaf, fes, padişahlık,
Eski okul ve düşman,
Atam kurtardı bizi onlardan.
Şimdi rahat ve ferah
Kutluyoruz Cumhuriyet’i