Kırlangıçlar mırıldanıyorlar aşığın utangaçlığını ...
Ve serin çağlayanlar kükrüyorlar sevgilinin şehvet dolu bakışlarını!
Hep mi vardı bu oransızlık?
Sulu ve parlak kırmızı kokuyordu gözleri...
Hep vardı bu aşksızlık!
Umuyordum yalnızca
belki yakardık sönmüş, tükenmek üzere olan gelecek mumunu çocuksu arzularla
ama iyice söndürdük onu...
Loş ışığıyla avunmaya kalkıştıysak da
sürükledik dudaklarımızla onu
Benim çeyizime diye
aşkla ördüğüm...
Sapıkların düşlerini ısıtan
Arsız siyah dantel!
“Burası benim yerim değil” diye
Ilık rüzgarlar eşlik eder bu hüzün
senfonisine
Kavurur yüreğimi
gece sokaktaki kirli taşın
cesur ve yalnızlık kokan soğuğu...
Yakardı benzimi senin
Bugün kederim simlendi...
İyi ki doğdun Ay'ım!
İçimi donukluğuyla ısıtan sis vakti...
İzin ver bari
sana dizelerimle uzanayım!..
"S e v m e b e n i
Y a l n ı z l ı k t ı r tek tutkum
D e l i l i ktir bütün övündüğüm"
***
K a f e s inde ç ü r ü r ken y a l n ı z l ı ğım
gerek yoktur
s e v g i denen illete !
C e p lerime tıkıştırdığım s ö z c ü k l e r
s e s s i z c e b a ğ ı r ı r k e n kederine ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!